L' objectiu dal musèu

Los objectius dal musèu comprenon la necessitat de transmetre los diferents aspèctes de la cultura musicala populara dal Piemont e dal territòri europèu pel biai dals principals instruments originals de musica  que, dins los temps istorics, ilhs an exprimat dirèctament e principalament sa musica e sas danças tipicas. Las danças sion principalament: Correnta, Brando, Giga, etc. Aicestas danças sion presentas da l'Eatge Mean, si pas drant encara, alora que sas expressions en musica las an agut luòc da la meitat dal sècle XIX a la meitat dal sècle XX abó l'important apòrt dals semitons. Puèi de novèlas musicas las sion arribaas dins lo Piemont (per exemple Valsas e Pòlcas). Abó aquelas novèlas musicas, los instruments ancians ilhs sion eitats progressivament abandonats, per amor qu'ilhs èron pas pro polivalents en faça a de novèus besonhs musicals.

De çò que precedís e abó l'aveniment de la musica modèrna a la meitat dal sècle vint, nostras danças e musicas tradicionalas las semblavan perduas a jamai. Aüra, las sion eitaas en partia recuperaas e en partia reïnventaas abó lo nom de musicas occitana, celtica, trad, néo-trad, etc. dins una accion contunha de renovelament menaa per qualques joves vertuós qu'ilhs an grandit dins las tradicions piemontesas e europèas.

Dins lo respècte e dins la reconeissença granda de çò qu'existís aüra, los instruments de musica d'aiceste musèu ilhs vòlon balhar un apercept significatiu e fondamental de çò qu'a existit istoricament dins lo Piemont e dins de nombrós luòcs en Euròpa. Tot aiçò es per poguer avalorar dins l'avenir abó una bona documentacion materiala quala ilh es eitaa nostra istòira. Ós volèm tanben mostrar coma la raïtz de la novèla musica celtica èra ja presenta tanben dins la tradicion piemontesa.

​

L' AVENIR

​

Pels ancians instruments de musica piemontés e europèus, lo musèu vòl donc se presentar coma un testimoniatge material objectiu, raïtz e guida, musical e cultural ensemb, per las novèlas generacions de nostre territòri per tuts los temps a venir.

​

​

​

​

​

​

​

DEFINICION DE "MUSICA POPULARA PIEMONTESA" 

Definicion de « musica populara piemontesa »
Dins l'encastre d'aquel musèu, lo tèrme « musica populara piemontesa » al es dobrat, designant totas las formas musicalas, talas qualas e acompanhantas las danças, derant de la periòda lombarda (annada 570 per lo Piemont) e dals francs (annada 773), Bassa Eatge Meana, la Renaissença, lo barròc, l'epòca romantica fins a la fin dal sècle 19 en e exobliança abó lo sècle 20 en.
La musica es eitaa preservaa sobre tot per las danças. En aquel sens, veer tanben lo rapòrt d'Enzo G. Conti presentat a la conferença « Istòira e folclòr dal Mont-ferrat » - Carpeneto, 2006.

Musica e danças eiboleaas dins quasi tota la region dal Piemont

MONTFERRINA (Monfrin-a, Monferin-a, Monfrinòta)

CORRENTA (Corenta, Correnta) d'origina prat-romana e assolidaa a l'epòca lombarda.

Musicas e danças actualament liaas unicament a de zònas especificas, ont de factors d'isolament ilhs an permés sa conservacion, mès dins mai d'un cas d'extension probabla mai importanta a l'epòca istorica (derant lo sècle XIX).

Val Varacha. Giga, correnta, contradança, borréa, treça, torre, rigolet, guilhona, cadrilha, pontarela, baletaç, camaigra, correnta dobla, caliçon, asus-ain, tòla, costeòlas, rigodin, gamaocha, trompesa, molinet, balet, maç

Val Vermenanha. Correnta, balet.

Val Maira. Correnta de la ròcha.

Val Pò. Giga, Borréa.

Val San Martin e Cluson. Correnta, Borrea, esposina, badòisa, contradança, rigodon, lo bal dal sabre.

Val de Susa. Danças de las Eipaas.

Valadas de Lans. Correnda, correnda dals sèt sauts, brando, branlo.

Valadas dals Apennins de las "quatre províncias" (Alexandria, Gènoa, Pavia, Plaisança). Montferrina, Alessandrina, giga per dos, giga per quatre, perigordin, plana, bisanha, sestrina, paura dòmna.

Roèr, Langas e Mont-ferrat. Brando, sbrando, montferrina, borrea, borreia, correnta, correnton.

Ròcha-Grimauda. Correnta di botalhs, danças ritualas dal Carnaval : laquera, Giga, caliçon, bal ligurdin o poligurdin.

Val Vigetz. Montfrina, danças ritualas dal Carnaval : matusinaa, bal d'ol trapola.

Ivrea. Danças ritualas dal carnaval : diana, montferrina, fifraa.

“tota” Musicas e danças piemontesas documentaas dins d'edicions imprimaas o dins de manuscrits ancians.

MONTFERRINA, ALESSANDRINA, PIEMONTÉS, GIGA, PERIGORDINA, CONTRADANÇA, QUADRILHA, GALÒP, PAQUIOTINA, ALEMANDA, BOREA, CORRENTA, etc.

En consequença, las raïtz protoïstoricas europèas las sion inclusas, en particular celto-liguras e gallesas, comunas a diferentas regions d'Euròpa e exprimias dins de variantas localas diferentas e especificas.



Pertocant lo sens de las danças, malgrat qu'abó divèrsas incertitudas, ós raportem qualquas consideracions interessantas.


Lo RIGAUDON mòstra lo caractèr d'una dança guerrièra e de seduccion alora que lo RONDEU èra a l'origina una dança sacra.


La FARANDOLA, dança provençala per excellença, ilh èra una vetz executaa que per d'òmes, qui formavan una sèrp al movement verrilhut e circular, simbòl de fertilitat. Lo prumièr òme en linha representa lo destin qu'anima tuts los autres.


Las danças tipicas de las valadas piemontesas las sion la CORRENTA, abó lo sens de "tempèsta" dins l'anciana lenga celtica, espandia abó las danças de la Renaissença e presenta abó de pas diferents dins chasque país, e lo BALET, egalament abó de motius totjorn diferents.



BRANDO deriva de l'anciana lenga dals francs e al es encara un mot viu dins la lenga piemontesa. Aiçò significa "se desplaçar sens relambi, coma las lengas d'una flama brutlanta". 

(Trad.  Luc Martin Poet - Val Cluson - Valadas Occitanas)

​​

​​​

​​

​​

​